Nou, laat me je geruststellen: zelfs ik, als structuur-liefhebber en -coach, heb die dagen. En ik kan je alvast vertellen dat je niet de enige bent die zich zo voelt. Sterker nog, dit gebeurt vaker dan je denkt. Maar waarom is dat, en hoe kun je er iets van leren? Laten we eens dieper kijken.

Oorzaak 1: Hoe concreet was die planning eigenlijk?

Laten we eerlijk zijn. Als ik 's avonds terugkijk op mijn dag, moet ik me soms afvragen: wat stond er eigenlijk op mijn planning? Was het echt een concrete lijst met taken, of was het eerder een vage hoop dat ik wel wat zou kunnen doen? En als ik dan naar die lijst kijk, zie ik vaak dat ik mezelf te veel ruimte heb gegeven voor interpretatie. In plaats van duidelijke, meetbare taken zoals “schrijf blog van 750 woorden” of “beantwoord 5 e-mails van klanten”, staat er vaak iets vaags als “werken aan de website” of “iets voor de Structuuracademie doen”.

De les die ik daaruit trek? Plannen is niet genoeg als het niet concreet genoeg is. Hoe specifieker je bent in wat je moet doen, hoe makkelijker het is om het daadwerkelijk af te krijgen. Een to-do lijst die alleen maar 'werken' of 'huishouden' bevat, zorgt voor stress, maar niets krijgt écht prioriteit. Dus de volgende keer dat je plant, maak dan heldere en concrete doelen. Dit zal de kans verkleinen dat je 's avonds denkt dat je niets hebt bereikt.

Oorzaak 2: Wat heb ik wel gedaan, en moest ik dat wel doen?

Ooit heb ik een collega horen zeggen: "Als je aan het einde van de dag zegt dat je niets hebt gedaan, kijk dan eens wat je wél gedaan hebt." Dat is een goede tip, want als ik eerlijk naar mezelf kijk, zie ik vaak dat ik mijn tijd wél nuttig heb besteed... maar niet altijd met de juiste prioriteiten. Ik ben bijvoorbeeld uren bezig geweest met het beantwoorden van e-mails die niet urgent waren, of ik heb een klus gedaan die helemaal niet op mijn lijst stond, maar waarvan ik dacht dat ik 'het wel even snel zou doen'. In werkelijkheid heb ik de tijd gespendeerd aan dingen die niet écht belangrijk waren op dat moment.

Dus ja, soms ben ik de hele dag druk met van alles en nog wat, maar als ik de dingen die ik heb gedaan niet afzet tegen mijn oorspronkelijke doelen, blijkt het allemaal niet zo nuttig te zijn. Dit is waar ik heb geleerd om kritisch naar mijn tijdsbesteding te kijken. Was het echt nodig om die e-mail meteen te beantwoorden? Had ik die vergadering niet kunnen verschuiven? Of was het tijd om die onbenutte uren eindelijk eens in mezelf te steken?

De les: wees niet te streng voor jezelf, maar leer van je fouten

Ik wil hier echt benadrukken dat ik me niet schuldig voel als ik zo’n dag heb. Niemand is perfect, en ik geef mezelf de ruimte om van mijn fouten te leren. De realiteit is: elke dag is een kans om te groeien. Die ‘waardeloze’ dag? Die is gewoon een les in hoe je de volgende keer beter kunt plannen en beter kunt prioriteren. En geloof me, ik blijf elke keer weer leren van mijn fouten. Dat is het mooie van een structuur aanbrengen in je leven: het is geen eindpunt, maar een continu proces van verbeteren.

Dus als jij je 's avonds afvraagt waar je dag heen is gegaan en je voelt je teleurgesteld, wees dan niet te hard voor jezelf. Wees gerust: ik heb die dagen ook! Maar als je op zo’n moment even kritisch naar jezelf kijkt, kun je er iets van leren. Misschien ben je de hele dag druk geweest, maar niet met de juiste dingen. Of was je planning niet concreet genoeg en is dat de reden dat je je niet productief voelde. Hoe dan ook, elke ervaring draagt bij aan je groei.

Het is oké om niet perfect te zijn

Dit is misschien wel het belangrijkste dat ik je wil meegeven: het is helemaal oké om niet altijd alles perfect te doen. Zelfs als structuur-liefhebber en iemand die het belang van plannen en prioriteren predikt, heb ik mijn momenten van chaos en mislukking. En weet je wat? Dat is juist wat me beter maakt in mijn werk en in het helpen van anderen. Het maakt me empathischer, en het stelt me in staat om praktische oplossingen aan te dragen die echt werken.

De volgende keer dat je 's avonds moe op de bank zit en het gevoel hebt dat je niets hebt gedaan, realiseer je dan: je hebt geleerd van de dag. En dat is het belangrijkste. Want van fouten maak je de beste leermeester. En wees gerust: je zult nooit perfect zijn, maar dat maakt je juist menselijk.